به نقل از «ایران اکونومیست»

همه چیز درباره بیماری "سیاه زخم"

تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۷۷۴۴۰

سیاه زخم از باکتری به نام آنتراسیس باسیلوس که در خاک وجود دارد، ایجاد می‌شود. اگر این باکتری وارد بدن شود، فرد به بیماری سیاه زخم مبتلا می‌شود.

به گزارش ایران اکونومیست،  بیماری سیاه زخم از باکتری به نام آنتراسیس باسیلوس ایجاد می‌شود. این باکتری باعث ایجاد اسپور می شود. اسپورها باکتری‌هایی هستند که در یک پوسته محافظ قرار دارند و می‌توانند برای مدت طولانی در خاک زندگی کنند، در واقع این باکتری در خاک وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر این باکتری وارد بدن شود، فرد به بیماری سیاه زخم مبتلا می‌شود. به طور طبیعی این باکتری‌ها در خاک وجود دارند و می‌توانند سال‌ها غیر فعال بمانند تا زمانی که میزبان مورد نظر خود را پیدا کنند و از طریق آن به بدن میزبان وارد شوند. این بیماری در آمریکای مرکزی و جنوبی، آفریقای صحرای جنوبی، آسیای میانه و جنوب غربی آسیا، جنوب اروپا و اروپای شرقی و در کارائیب وجود داشته و در حال توسعه بود. در بیشتر مواقع انسان‌هایی که گوشت خام مصرف می‌کنند یا اینکه با حیوانات آلوده تماس دارند دچار این بیماری می‌شوند.

روش‌های انتقال سیاه زخم

انتقال سیاه زخم از طریق راه‌های مختلفی اتفاق می‌افتد:

پوستی: از راه تماس و دستکاری مواد آلوده دامی مانند پشم، پوست، گوشت، پودر استخوان خام و ... منتقل می‌شود. میکروب از راه خراش‌های کوچک پوست وارد بدن انسان می‌شود.

تنفسی: انتقال تنفسی توسط گرد و غبار آلوده یکی دیگر از راه‌های انتقال است که البته به ندرت دیده می‌شود. این اتفاق به ویژه در کارخانه‌های پشم بافی و پشم شویی ممکن است رخ دهد.

گوارشی: انتقال از راه خوراکی توسط گوشت خام یا نیم پز، شیر خام و غیره ممکن است رخ دهد. انتقال این بیماری از فرد به فرد بسیار نادر است.

علائم سیاه زخم یا آنتراکس

این میکروارگانیسم یکی از خطرناکترین زئونوزهای میکروبی است که از راه جراحات جلدی هنگام تماس با دام یا فراورده‌های دامی آلوده مانند پوست، پشم یا لاشه یا اینکه از راه تنفسی بر اثر استنشاق گردوغبار آلوده به اسپور سیاه زخم، منتقل می‌شود. در نوع پوستی که رایج‌ترین فرم این بیماری است، شروع عفونت، شبیه گزش حشرات بوده و با خارش و برآمدگی پوست همراه است. اما طی یک تا دو روز به جراحات تاول گونه و سپس به زخم بدون درد با قطری در حدود یک تا سه سانتی‌متر و با مشخصه نکروز سیاه رنگ در مرکز زخم تبدیل می‌شود. بجا ماندن اثر زخم بعد از بهبودی نیز شایع است.  

نوع تنفسی این بیماری ممکن است دارای علایمی شبیه آنفلوانزا بوده و در موارد پیشرفته به صورت پنومونی هموراژیک تظاهر کند که مرگ‌زا است. سیاه‌زخم گوارشی نیز سه تا پنج روز پس از مصرف گوشت خام یا نیمه پخته یا شیر خام با دردهای شکمی، تهوع، استفراغ، تب و اسهال آغاز می‌شود که در این نوع مرگ و میر به میزان ۵۰ درصد برآورد می‌شود.

نحوه تشخیص سیاه‌زخم

کشت خون مثبت روش‌های تشخیصی آزمایشگاهی این بیماری هستند. تشخیص از طریق تهیه نمونه از ضایعه پوستی و مایعات آلوده بدن و انجام رنگ آمیزی گرم یا کشت در محیط‌های مناسب امکان‌پذیر است و اگر از PCR استفاده کنیم، می‌توان وجود ۳ عدد اسپور در مایع آلوده را شناسایی کرد.

درمان بیماری

استفاده و شروع سریع درمان با آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین، داکسی سیکلین و ترجیحا سیپروفلوکساسین، کمک‌کننده‌ است. در آنتراکس تنفسی پس از ظهور علائم بیماری، درمان تقریبا بی‌نتیجه‌ است.   باسیل سیاه‌زخم به دلیل خطرناک بودن در حملات بیوتروریسم کاربرد دارد.

روش‌های پیشگیری از بیماری سیاه زخم

استفاده از واکسیناسیون در افراد در معرض خطر، مصرف آنتی‌بیوتیک پنی سیلین، داکسی سیکلین و ترجیحا سیپروفلوکساسین به عنوان راه‌های پیشگیری از سیاه زخم عنوان می‌شوند. در ایران واکسن تنها برای دام‌ها استفاده می‌شود.

بنابر اعلام اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوانات مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، در صورتی که لباس و وسایل به عامل سیاه‌زخم آلوده شود، باید آن‌ها را سوزاند. بهترین راه پیشگیری، رعایت موازین بهداشت فردی در مواجهه با فراورده‌های حیوانی مثل پشم، پوست و استخوان است. در ضمن در کارخانه‌هایی که از این فراورده‌ها در تولید مایحتاج انسانی استفاده می‌کنند حتما لازم است موازین بهداشتی را به‌طور کامل رعایت کنند.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: سیاه زخم ، وزارت بهداشت

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سیاه زخم وزارت بهداشت بیماری سیاه زخم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۷۷۴۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت پلاستیک زنده‌ای که خود را تخریب می‌کند

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، آلودگی پلاستیکی تهدید بزرگی برای محیط زیست و حیات وحش محسوب می‌شود. همانطور که تلاش می‌کنیم مشکل را بهتر درک کرده و برای کاهش وابستگی خود به پلاستیک راه حل‌هایی بیابیم، دانشمندان نیز در حال مقابله با این ماده در ابتدایی‌ترین ساختار آن هستند.

اکنون گروهی از پژوهشگران به سرپرستی محققان دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو (MRSEC) با موفقیت پلاستیک زنده‌ای را مهندسی کردند که قابلیت کمپوست شدن دارد.

پلی اورتان ترموپلاستیک، به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در تولید کفش، پادری ها، کوسن‌ها و فوم حافظه دار استفاده می‌کنند.

این دانشمندان می‌گویند: زمانی که این پلاستیک با هاگ باکتری از نوع «باسیلوس سابتلیس» پر شد، دیدیم وقتی پلی اورتان در پایان چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه می‌کند. این خاصیت ذاتی این باکتری‌ها است.

برخی از باکتری‌ها قادر به ایجاد هاگ هستند، هاگ یا اسپور مرحله استراحت مقاومت در باکتری‌ها است. هاگ‌ها می‌توانند در شرایط نامساعد که باکتری‌ها قادر به تحمل آن نیستند، مانند حرارت، سرما، خشکی، مواد شیمیایی، تشعشعات و ... زنده بمانند. هر باکتری فقط یک هاگ می‌سازد و از هر هاگ یک باکتری بوجود می‌آید. هاگ ممکن است کروی یا بیضی باشد و اندازه آن بین ۴ تا ۲ میکرون است.

آنها در این پژوهش، توانایی سویه‌های محدودی از باکتری‌ها را در استفاده از پلی اورتان ترموپلاستیک‌ها به عنوان تنها منبع کربن مورد ارزیابی قرار داده و سپس منبعی که بهترین رشد را داشت برگزیدند.

مهندسی پلاستیک زیست تخریب پذیر

محققان هاگ‌های باکتری و گلوله‌های پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس نوار‌های پلاستیکی معمولی از آن ساختند.

هاگ‌ها به عنوان یک حالت خفته باکتری و به دلیل برخورداری از یک سپر محافظتی، می‌توانند در شرایط سخت مقاومت کنند، با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را به گونه‌ای مهندسی کنند که در برابر دما‌های بالا انعطاف پذیر و مقاوم باشند.

این شیوه که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نام دارد شامل رشد هاگ ها، قرار دادن شان در دمای زیاد برای دوره‌های زمانی طولانی و امکان جهش طبیعی برای آنها می‌شود.

دانشمندان پس از تکرار چندین باره این فرآیند، با موفقیت گونه کاملی از این هاگ‌های باکتریایی را زیست مهندسی کردند. وقتی این هاگ‌ها دوباره در محیط کشت فعال می‌شوند، شروع به تجزیه پلاستیک می‌کنند.

بیدار شدن هاگ‌ها در محیط کمپوست 

آنها این پلاستیک زیست تخریب پذیر را در «محیط‌های کمپوست فعال و استریل میکروبی» تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگ‌ها در داخل این نوار‌های پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تجزیه کردند.

اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد و اگر وابستگی ما به این مواد همین قدر زیاد باقی بماند، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر می‌توان ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین برد.

مجریان این طرح می‌گویند: آنچه قابل توجه است این است که این ماده جدید حتی بدون حضور میکروب‌های اضافی تجزیه می‌شود و بیشتر این پلاستیک‌ها احتمالا کارشان به محیط‌های کمپوست غنی از میکروب‌ها نخواهید کشید؛ بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث می‌شود فناوری ما همه کاره‌تر شود. این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.

نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام/